25 Aralık 2009

BEKLE !


Yapamayacağını söyleyemezsin. Neden? Neler yaptın bir bak! En kötüsünden en iyisine kadar bir bak ne şaheserler yarattın. Bir bak zaten sürekli yüzünün dönük olduğu geçmişe, daha dikkatli bak! Sen değil miydin aradığını bulan? Sen değil miydin bulduğuna tutunan, en zor anında? Sen değil miydin tam bırakabileceğin noktada bırakmayan tutunduğun dalı? Sen gitmek istedin en derine, karanlığa. Sen attın o kuyudan kendini. Sen yarattın o hayali kahramanı. Sen, seni çıkartman gerekirken, boşuna bekledin onu. Hepsini sen yaptın ve günü geldiğinde sen yüzleştin bu gerçeklerle. Sen anladın, sen anlatamadın. Sonra sen kim olduğunu sordun tekrardan, ne yapmak istediğini ama o dalı hiç bırakmadın biliyordun seni hayatta tutan dal o değildi ama sana güç veriyordu, olmalıydı. Bu gerçekle bile yüzleştin. Hayat dalını bıraktın, vazgeçtin ama o dalı bırakmadın. Sen çıktın gün yüzüne ama aşağıda yaşananlar seni değiştirmişti artık hiçbir şey eskisi gibi değildi ve sen zaten eskiyi istemiyordun. Ama hiçbir şey iyi gelmedi sana ne orada ne burada olmak. Sen zorlandın tekrar yaşamak için. Sanki nefes almak yeterliymiş gibi geldi, dalların ne önemi vardı. Ara sıra değebildiğin suyla beslenip yeni dallar yarattın bilinçsizce. Belki onlar da bağladı seni, gidemedin. Gidecek neresi vardı biliyordun ama gidemedin. Tatlı tatlı hoşlandığın yalnızlıktan sonra acı yalnızlıklarla karşılaştın. Evet, çoğul yalnızlıklar! Bir değil ikisi, üçü birden geldi. Herkes bıraktı, vazgeçti senden. Haklıydılar uğraşamazlardı artık senle, çünkü seninle arkadaşlık bile uğraşılacak bir şeydi hele kan bağının olması felaket olmalıydı. Sende onlardan vazgeçtin, gururluydun çünkü. Sonra sıkıldın vazgeçtin, aradın ne önemi vardı artık onların, onlar sadece onlarken. Her gün başka hayaller kurdun, hepsi birbirinden farklı. Hepsi olmak, hepsini yaşamak istedin. Sonra baktın ki ne önemi vardı hepsinin hepsi sendin, hepsini yaşadın. Bir tek kendin olamadın, o anda duramadın. Bak işte neler yapmışsın. Düşün daha neler yapacaksın, daha ne yalnızlıklar bekliyor seni, daha ne dallar, daha neleri anlayacak ve anlatamayacaksın. Bekle biraz daha, senin için bir şeyler daha olabilir. Belki bir gün gidersin, gidilecek neresi varsa, hatta belki bir gün biri gelir belli mi olur…